Jak rozpoznać ADHD u dziecka?

Aby zauważyć objawy choroby, należy najpierw odpowiedzieć sobie na pytanie czym właściwie jest ADHD i w skutek czego wynika.

Otóż ADHD to zespół nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami koncentracji uwagi, który spowodowany jest zaburzeniami równowagi pomiędzy układem dopaminowym i noradrenalinowym w Ośrodkowym układzie nerwowym. Objawy tej choroby mogą być także przyczyną uszkodzenia centralnego układu nerwowego, niedotlenienia w trakcie porodu oraz występowania u pacjentów z zespołem łamliwego
chromosomu X.

Najczęstsze objawy ADHD u dzieci, które można zauważyć już przed 7 rokiem życia:

• Ciągła aktywność ruchowa (również bezcelowa – bieganie, skakanie, machanie nogami, głośne deptanie)
• Opóźniony lub przyspieszony rozwój mowy (kłopoty z artykulacją, nieprawidłowe układanie dźwięków)
• Trudności w pisowni
• Problemy z jedzeniem (dziecko tłumaczy że nie ma na to czasu)
• Problemy ze snem (niespokojny sen, trudności z zaśnięciem i wczesne budzenie się)
• Ataki kolki wynikające na skutek zaburzeń koncentracji uwagi
• Trudności w utrzymaniu uwagi na lekcjach
• Trudności w zajęciu pozycji siedzącej na lekcjach (i wytrzymanie w tej pozycji przez całą lekcję)
• Nadmierne gadulstwo
• Impulsywność działania i wybuchy złości
• Trudności w nawiązywaniu kontaktów z rówieśnikami
• Problemy w skupieniu się na jednym zadaniu (rozproszona uwaga)
• Ciągłe roztargnienie
• Nerwowe wiercenie się i niemożność usiedzenia w miejscu przez dłuższą chwilę
• Trudności w rozwiązywaniu zadań szkolnych
• Konfliktowość i agresywność w stosunku do rówieśników
• Nadmierna bojaźń i lękliwość
• Niechęć w wykonywaniu zadań wymagających poświęcenia czasu
• Coraz częściej pojawiające się uwagi od wychowawców dotyczące zachowania dziecka.

Oczywiście, aby prawidłowo zdiagnozować ADHD, najpierw należy wykluczyć ewentualne inne choroby i schorzenia. Być może przyczyna tkwi gdzie indziej, nie mniej jednak nie można lekceważyć tych objawów, zwłaszcza gdy takie zachowania są na porządku dziennym.

Niezależnie od rasy i kultury, ADHD występuje u ok. 4-8% dzieci w wieku od 6 do 9 lat. Tylko systematyczna i długa praca z dzieckiem pozwala całkowicie wyleczyć się z nadpobudliwości.

Aby terapia się powiodła i obyła bez ewentualnych powikłań, potrzebne jest zaangażowanie zarówno rodziców jak i grupy specjalistów: terapeutów, psychologów, psychiatrów, logopedów oraz nauczycieli.

Bardzo ważna jest kontrola rodziców i przypominanie o obowiązkach, które muszą być dostosowane do możliwości dziecka. Należy unikać agresji słownej i fizycznej, ponieważ może prowadzić do jeszcze większych lęków, niewłaściwego rozwoju osobowości dziecka a także aroganckiej postawy i kłamstw).

Rodzice muszą pomagać dziecku w nauce; odrabianiu lekcji, pisaniu i czytaniu. Ponadto dziecko powinno wykonywać jak najwięcej prac ręcznych i zadań, które wymagają dłuższego czasu i cierpliwości do jego zakończenia. Każde zadanie powinno być kontrolowane przez rodziców a w tym czasie w domu powinna panować spokojna atmosfera.