Jak poradzić sobie z zazdrością?

Zazdrość jest destruktywnym uczuciem, które nie dość, że sprawia nam ból to w wielu wypadkach może doprowadzić do rozpadu związku.

Wydaje mi się jednak, że uczucie zazdrości w jakimś stopniu jest uzasadnione i jeżeli nie przekracza pewnych rozsądnych granic to ma pozytywny wpływ na nasz związek - pozwala nam podtrzymać pożądanie w stosunku do partnera oraz jego atrakcyjność. Dodatkowo ponieważ miłość zgodnie z powiedzeniem jest ślepa, to jest to zawsze jakiś system wczesnego ostrzegania o ewentualnych kłopotach, które nie oszukujmy się - zdarzają się.

Dlaczego jest to destrukcyjne? Bo jest wyrazem braku zaufania do partnera i formą zaborczości w stosunku do niego.

W tym pierwszym wypadku nie tylko podważamy szczerość ukochanego/ukochanej ale także kwestionujemy jego uczucia do nas - warto sobie uzmysłowić, że tym samym kwestionujemy sens istnienia związku w którym jesteśmy (bo gdzie tu sens, skoro my jesteśmy przekonani że ta druga osoba nas nie kocha?).

Pierwszym krokiem moim zdaniem powinno być uzmysłowienie sobie jak ważne jest zaufanie i szacunek do drugiej strony. Bez tego nie ma mowy o stworzeniu stałego związku, bo każda ze stron w krótkim czasie się wykończy, a euforia początku znajomości nie wystarczy na długo. I zgadza się, zaufanie jest formą naiwności, ale w tym względzie nie mamy innego wyjścia. Prawda jest taka, że jeżeli trafiliśmy na niewłaściwą osobę, to niezależnie od tego jakbyśmy się nie pilnowali i byli nieufni i tak druga osoba jest w stanie nas wykorzystać. Druga strona medalu jest taka, że okazywanie braku zaufania właściwej osobie narazi nas na większą stratę.

Samo okazywanie braku zaufania w pewien sposób może prowokować drugą stronę do szukania wytchnienia od nas oraz wręcz do robienia rzeczy o które ciągle ją oskarżamy - bo w końcu co za różnica, skoro i tak oskarżamy ją o takie rzeczy.

Zaborczość z drugiej strony objawiająca się chęcią zagarnięcia całej uwagi partnera/partnerki dla siebie oraz wręcz kontrolowania każdego zdarzenia z życia z pewnością u każdego wywoła odruch ucieczki. Nikt nie jest w stanie tego znieść i im szybciej sobie uzmysłowimy, że ta druga osoba nie stanowi naszej własności tylko jest człowiekiem pragnącym jak wszyscy pewnej swobody i wolności, a także czegoś więcej niż tylko naszego towarzystwa, tym lepiej dla nas. Daj tej drugiej stronie siłę do kochania Ciebie oraz możliwość bycia sobą. Jeżeli pokochałaś kogoś za to jaki jest uprzejmy, przystojny i pomocny, to nie karz go za to że ciągle taki jest (nawet jeżeli w stosunku do innych osób). W ostateczności musi czasami robić coś bez Ciebie, żeby chociażby mógł być dla Ciebie ciekawszy i mieć o czym (nowym) z Tobą porozmawiać.