Jak przemawiać, aby ludzie nas słuchali?

Zdolność wypowiadania się przed większą publicznością to umiejętność, którą niewielu z nas posiada. Ci którzy ją nabyli wiedzą, że jest jednym z warunków osiągnięcia sukcesu w budowaniu kariery. Bo ważne jest nie tylko to o czym mówimy ale też sposób w jaki przekazujemy informacje.

Strach jaki towarzyszy nam przed publicznymi wystąpieniami można pokonać. Przede wszystkim należy precyzyjnie się przygotować i trzymać wcześniej ułożonego planu.

Każde przemówienie powinno składać się z trzech podstawowych części

Wstępu czyli powitania; przedstawienia celu przemówienia i powodu spotkania

Części właściwej czyli rozwinięcia; omówienia i prezentacji wydarzenia bądź problemu

Zakończenia czyli krótkiego podsumowania i zebrania myśli a także podziękowania za uwagę i pożegnania się ze słuchaczami

Na początku przemówienia należy nawiązać kontakt z publicznością

Zanim zaczniemy omawiać szczegółowo dane zagadnienie, powinniśmy spróbować nawiązać kontakt wzrokowy ze słuchaczami. Z pewnością szybciej tego dokonamy, jeśli będziemy wygłaszać mowę z pamięci a nie z kartki. Wystarczy jeśli będziemy podpierać się tylko ogólnym planem przemówienia i ewentualnie kilkoma notatkami. Dobre wrażenie na słuchaczach zrobią słynne cytaty, do których będziemy mogli się odwołać w naszym wystąpieniu. Można również podjąć próbę dialogu ze zgromadzonymi gośćmi na sali ale w tym przypadku wiele zależy od okoliczności przemówienia, typu odbiorców i czasu jakim dysponujemy.

Należy wyrażać się zrozumiałym dla wszystkich językiem

Informacje powinny być przekazywane z przekonaniem, że słuchacze nas rozumieją i wierzą w nasze słowa. Język przemówienia należy dostosować do poziomu języka publiczności, stale kontrolując ton i barwę swojego głosu. Nie ma sensu używać niezrozumiałych dla wszystkich stwierdzeń, bo może to tylko odwrócić uwagę słuchaczy. Oprócz suchych faktów warto urozmaicać swoje wypowiedzi ciekawymi a nawet zabawnymi historyjkami (oczywiście w ramach przyzwoitości).

Gesty powinny być ograniczone do minimum

Publiczność powinna być skupiona przede wszystkim na wymawianych przez nas słowach. Nie należy więc wymachiwać rękami i wykonywać ruchów, które mogłyby rozpraszać grono słuchaczy. Mimika twarzy powinna być również dopasowana do treści przemówienia (nie należy uśmiechać się przesadnie, puszczać oczek, przyglądać się przez dłuższy czas jednej osobie, itp.). Swoje gesty i zachowania można wcześniej poćwiczyć w domu przed lustrem.

Trzeba umieć wybrnąć z kłopotliwej sytuacji i przyznać się do popełnionego błędu

W trakcie przemówienia łatwo można się pomylić lub nawet zapomnieć poszczególne słowa i jest to rzeczą całkowicie naturalną. Jednak zamiast kontynuować mowę, należy przyznać się do przedstawienia błędnych lub niepełnych informacji i przeprosić za zaistniałą sytuację. Nie należy się tego wstydzić - słuchacze z pewnością docenią naszą pokorę i szczerość okazaną w stosunku do nich.