Szkoła podstawowa - państwowa czy prywatna?

Wybierając odpowiednią szkołę dla dziecka, rodzice mają do wybory placówki państwowe i prywatne. Zarówno jedne jak i drugie mają swoje zalety i wady.

W Polsce większość dzieci uczy się w szkołach publicznych. Nie znaczy to wcale, że prywatne nie cieszą się zainteresowaniem. Owszem kształcenie dziecka w takiej placówce jest związane z wysokimi kosztami przez wiele lat, ale w zamian za to otrzymujemy bogatą ofertę edukacyjną i szeroką gamę zajęć pozalekcyjnych.

Państwowe szkoły podstawowe

Są dostępne dla wszystkich bez wyjątku. To w nich mogą uczyć się zarówno dzieci biedne jak i bogate, zdrowe i niepełnosprawne (szkoły integracyjne). Niestety ma to też swoje minusy, ponieważ dziecko ma kontakt z różnymi środowiskami, często patologicznymi (w większych grupach wzrasta poziom agresji i przemocy). 

Edukacja jest darmowa w takim sensie, że brak jest opłat związanych z czesnym za naukę. Zajęcia w państwowej "podstawówce" mogą odbywać się w trybie zmianowym, aby wszystkie dzieci z rejonu miały szanse do niej uczęszczać.

Coraz bogatsza staje się oferta edukacyjna ze względu na duży wybór szkół profilowanych (np.: muzyczne, językowe, sportowe). Oprócz tego dzieci mają możliwość korzystania z ciekawych zajęć pozalekcyjnych.

Jeśli chodzi o komfort nauki, dzieci mogą mieć ograniczoną możliwość wykazania się. Nadal można spotkać się w wielu szkołach z przepełnionymi klasami a to uniemożliwia indywidualną pracę nauczyciela z każdym uczniem podczas lekcji.

Prywatne szkoły podstawowe

Możliwość uczęszczania do tych placówek mają dzieci z zamożniejszych rodzin ze względu na opłaty związane z nauką, sięgające od kilkuset do kilku tysięcy złotych za miesiąc. Z jednej strony jest to plus, ponieważ brak podziału na bogaci-biedni (wszyscy mają podobny status materialny). Z drugiej strony dzieci nie mają do czynienia w szkole z biedą i krzywdą a to może obniżać poziom ich tolerancji i wrażliwości w stosunku do rówieśników.

Przyjęcie do szkoły prywatnej często wiąże się z rekrutacją przed przyjęciem do szkoły, która zaczyna się już w niektórych szkołach w styczniu. Jest to zazwyczaj rozmowa z rodzicami oraz z dzieckiem. Niektóre szkoły już podczas procesu rekrutacji wymagają do zerówkowiczów znajomości wszystkich liter, czy umiejętności czytania.

Nauka w prywatnych szkołach odbywa się jednozmianowo w mniejszych, zazwyczaj kilkunastoosobowych klasach. Uczniowie mają równe szanse zaprezentowania swojej wiedzy, nauczyciel zaś może indywidualnie pracować z każdym dzieckiem podczas lekcji. Ponadto im mniejsza grupa, tym mniejszy stres dla dziecka, zwłaszcza nieśmiałego.

Ale edukacja w takiej szkole to nie tylko sama nauka, to również bogaty wachlarz zajęć pozalekcyjnych (możliwość wyboru nauki dodatkowych języków obcych, możliwość uczęszczania na basen, tenis, szermierkę, judo, nauki gry w szachy czy uczestniczenie w zajęciach teatralnych). 

Szkoły prywatne nierzadko oferują także bardziej nowatorski program nauczania niż szkoły państwowe- np. szkoły Montessori, czy szkoły z międzynarodowym programem IBO.

Czasami można usłyszeć komentarze, że nauka w prywatnych szkołach jest oparta na opłacaniu czesnego: "Płacę więc zdaję". Jest to jednak kwestia podejścia nie tylko samego ucznia do nauki ale też nauczyciela do ucznia i chęć przekazania mu niezbędnej wiedzy.

Poziom nauczania może być więc w obu przypadkach różny. Zanim podejmiemy decyzję o wyborze i zapisie, warto dowiedzieć się o konkretnej szkole jak najwięcej (zajęcia dodatkowe, dostępność do pomocy dydaktycznych, poziom bezpieczeństwa). Niezwykle cenne w takim przypadku są opinie rodziców, których dzieci uczęszczają bądź ukończyły daną szkołę.