Co zrobić, kiedy rodzeństwo się kłóci i bije?

Jeśli macie więcej niż jedno dziecko, to z pewnością nie raz byliście świadkami kłótni albo bójki pomiędzy rodzeństwem. Jak reagować, by w przyszłości podobne sytuacje zdarzały się jak najrzadziej albo w ogóle?

Agresywne zachowanie wśród dzieci zwykle ma jakieś głębsze podłoże. Często, o czym być może nie wiemy – takim źródłem są właśnie dorośli. Dzieciaki są bardzo dobrymi i czujnymi obserwatorami, potrafią szybko przyswajać a także oceniać (po swojemu) zaistniałą sytuację. Dlatego każda sprzeczka pomiędzy rodzicami, której świadkiem są dzieci, będzie miała swoje konsekwencje. Biorąc przykład z rodziców będą uważały, że można się tak zachowywać i nie ma w tym nic złego. Skoro mama i tata mogą, to ja/my też.

Należy przede wszystkim dużo rozmawiać z dziećmi. Zapytać, wysłuchać dziecko i pomóc mu rozwiązać problem albo wskazać drogę do jego rozstrzygnięcia. Zawsze trzeba wysłuchać argumentów obu stron konfliktu i w żadnym wypadku nie stawać po stronie jednego dziecka. Należy tłumaczyć co jest dobre a co złe, dlaczego mama i tata kłócą się od czasu do czasu. Sami rodzice powinni uważać też na wymawiane słowa w obecności dzieci i starać się panować nad złymi emocjami.

Rodzeństwo musi być traktowane jednakowo. Nie można faworyzować tylko jednego dziecka i powtarzać stwierdzeń typu: „to jest twoja wina”, „zobacz jaka grzeczna jest twoja siostra, a ty?”, „znowu rozrabiasz?”. W ten sposób dziecko będzie uważało, że jest tym gorszym i niekochanym. Ponadto nabierze jeszcze większego dystansu i niechęci do rodzeństwa, jak i do rodzica, który je przed chwilą skarcił.

Dorośli powinni uczyć dzieci bycia wrażliwym na krzywdę i cierpienie innych ludzi. Dlatego też po każdej kłótni/bójce, można poprosić dziecko „atakujące”, aby spróbowało postawić się w sytuacji „atakowanego” rodzeństwa. Być może przemyśli swoje zachowanie i dojdzie do wniosku, że to co robi jest bardzo złe i sprawia przykrość siostrze lub bratu.

Jeśli kłótnia pomiędzy rodzeństwem zamienia się w „rzucanie” wulgaryzmami albo użycie siły fizycznej, wówczas należy odpowiednio zareagować. Najlepiej poprosić dzieci, by każde z nich poszło do swojego pokoju i przez jakiś czas (5-10 minut) z niego nie wychodziło. Kiedy ostudzą swoje emocje, wtedy trzeba wspólnie porozmawiać o tym, co się stało i stanowczo powiedzieć, że nie życzymy sobie w naszym domu używania wulgarnych epitetów ani tym bardziej żadnych bójek. Można też zapowiedzieć, że w razie powtórzenia się podobnej sytuacji, karą będzie odebranie kieszonkowego albo szlaban na komputer/telewizję/spotkania z kolegami.

Aby zapobiec takim niemiłym zdarzeniom trzeba od początku traktować dzieci na równi, okazywać im taką samą miłość, troskę i wsparcie. Oprócz tego należy przypominać o zasadach obowiązujących w domu, które muszą być spełniane.