Dyskopatia u psa - przyczyny, objawy i leczenie

Dyskopatia to schorzenie kręgosłupa z zaburzeniami neurologicznymi, będącymi wynikiem wypadnięcia, przesunięcia bądź degeneracji tarczek międzykręgowych. Choroba ta spowodowana jest naturalnym "starzeniem się" dysków i może dotknąć każdego psa, bez względu na wiek i płeć, choć znacznie częściej występuje u małych zwierząt. Do najbardziej zagrożonych ras należą: jamnik, pekińczyk, beagle, pudel miniaturowy, cocker spaniel, doberman, buldog francuski, Shih Tzu, Lhasa Apso i Welsh Corgi. 

Przyczyny i przebieg dyskopatii

Najczęstszym powodem choroby, oprócz predyspozycji rasowych jest przeciążenie kręgosłupa, wynikające z różnych czynników. W prawidłowo prowadzonym leczeniu niezwykle ważne jest wykrycie pochodzenia choroby i stanu jej zaawansowania, dlatego ogromną rolę przy podejrzeniu dyskopatii odgrywa diagnostyka. Lekarz weterynarii powinien zlecić szczegółowe badania, nim podejmie decyzję o metodzie leczenia.

Pierścień włóknisty ulega zwyrodnieniu, a następnie traci swą sprężystość i wytrzymałość. Natomiast znajdujące się w nim jądro miażdżyste ulega skostnieniu (zwapnieniu), co powoduje pęknięcie pierścienia. Jądro może częściowo lub całkowicie przemieścić się w kierunku rdzenia kręgowego i zacząć go uciskać, zaburzające w ten sposób przepływ impulsów między mózgiem a nerwami obwodowymi. Ucisk powoduje silny ból i zaburzenia neurologiczne, np.: utykanie, sztywność kończyn, a nawet całkowity ich paraliż. Dyskopatia ma charakter nawracający szczególnie w przypadku, gdy doszło do uszkodzenia dużej liczby dysków.

Objawy

Objawy dyskopatii są uzależnione od miejsca, w którym doszło do przemieszczenia.

Odcinek szyjny:

• sztywność karku,
• nisko opuszczona głowa,
• niechęć do dotyku i brania na ręce,
• brak apetytu,
• osowiałość,
• senność,
• skurcz mięśni karku i szyi,
• kulawizna przednich kończyn,
• problemy z załatwianiem potrzeb fizjologicznych.

Odcinek piersiowo-lędźwiowy:

• niechęć do brania na ręce,
• podkulony ogon, 
• brak apetytu,
• osowiałość,
• bolesność podczas dotyku (skomlenie),
• niechęć do skakania i chodzenia po schodach,
• ból podczas załatwiania potrzeb fizjologicznych,
• niedowład tylnych kończyn (czasem paraliż).

Szybko rozpoczęte leczenie (w ciągu 12 godzin od wystąpienia pierwszych objawów) zapewni psu całkowity powrót do zdrowia.

Rozpoznanie

Diagnoza uszkodzenia rdzenia kręgowego polega na wykonaniu dokładnego badania klinicznego i neurologicznego, by wykluczyć inne choroby. Następnie wykonuje się RTG kręgosłupa, a czasem również analizę płynu mózgowo-rdzeniowego.

Leczenie

Dyskopatię można leczyć nieoperacyjnie (zachowawczo) lub operacyjnie.

Leczenie nieoperacyjne przeprowadza się w przypadku wystąpienia łagodnych objawów choroby. Pies musi mieć ograniczony ruch, dlatego na 3-4 tygodnie umieszcza się go w klatce i wyjmuje tylko po to, by podać jedzenie i zaspokoić jego potrzeby fizjologiczne. W tym czasie nie wolno brać zwierzaka na ręce, gdyż spowoduje to jeszcze większe uszkodzenie rdzenia kręgowego. Oprócz zmiany diety, bardzo ważna jest rehabilitacja - musi być przeprowadzona pod nadzorem właściciela i z jego pomocą, ale koniecznie według zasad lekarskich.

Leczenie operacyjne polega na usunięciu ucisku na rdzeń kręgowy. Wyskrobuje się zwyrodniałe jądro miażdżyste albo usuwa cały zmieniony dysk. Trzeba pamiętać, że rdzeń kręgowy regeneruje się bardzo powoli - od 1 do nawet 6 miesięcy. Leczenie operacyjne pozwala uzyskać najszybsze efekty, jednak właściciel musi wykazać się dużym zrozumieniem i cierpliwością dla psa w okresie rehabilitacji i regeneracji rdzenia.