Jak zasiedzieć nieruchomość?

Zasiedzenie to jedna z najstarszych form nabycia nieruchomości. Dzięki niej można zostać właścicielem budynku, działki budowlanej, gruntu rolnego albo udziału w tych nieruchomościach. Poniżej znajdują się wskazówki, jak zasiedzieć mieszkanie.

Okres zasiedzenia

Nie mając świadomości o stanie posiadania lub też korzystając z nieruchomości  w "dobrej wierze", można uzyskać ją na własność po 20 nieprzerwalnych latach jej użytkowania. Jeśli nieruchomość posiada księgę wieczystą, nie ma możliwości udowodnienia "dobrej wiary". W tym przypadku okres zasiedzenia wynosi 30 lat. Zasiedzenia nie przerywa śmierć - jeśli rodzice korzystali z nieruchomości jak właściciele, okres ich posiadania wlicza się do okresu zasiedzenia. Przed 1 października 1990 r. okres zasiedzenia wynosił 10 i 20 lat - jeśli do tego czasu wypełniono warunki (np.: zrobili to rodzice), można ubiegać się o zasiedzenie na starych zasadach.

Aby zasiedzieć nieruchomość lub użytkowanie wieczyste, trzeba być "posiadaczem samoistnym" - nie tylko czuć się, ale też zachowywać jak właściciel, tzn.:

• płacić podatek od nieruchomości/gruntowy/leśny lub opłatę za użytkowanie wieczyste;
• zabudować lub ogrodzić nieruchomość;
• uprawiać pole.

Nie można zasiedzieć nieruchomości w przypadku korzystania z niej na podstawie np.: umowy dzierżawy, choćby nie wiadomo jak długo trwała. Właściciel nie może w trakcie okresu zasiedzenia, upominać się o zwrot ziemi - takie działanie przerywa bieg zasiedzenia.

Niezbędne dokumenty

• mapa nieruchomości,
• odpis z księgi wieczystej (jeśli jest założona),
• wypis z rejestru gruntów i budynków,
• odpis postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku (w przypadku rozpoczęcia zasiedzenia przez spadkodawcę),
• potwierdzenie uiszczania opłat od użytkowania wieczystego (jeśli jest przedmiotem zasiedzenia).

Wniosek

Treść wniosku to roszczenie o stwierdzenie zasiedzenia nieruchomości wraz z uzasadnieniem. Należy udowodnić okres korzystania z ziemi oraz wszystko to, co o tym świadczy. Potrzebne są:

• zaświadczenia z urzędu skarbowego o wpłacanym podatku od nieruchomości lub zaświadczenia od płatnika podatków, np.: sołtysa;
• umowy ubezpieczenia budynków;
• umowy dzierżawy ziemi lub wynajmu domu/mieszkania;
• zeznania świadków, którzy mogą poświadczyć okres posiadania nieruchomości (dane osobowe i adresy tych osób).

Można skrócić czas postępowania i obniżyć jego koszty. Wystarczy zebrać dane wszystkich osób zainteresowanych wynikiem postępowania. W szczególności będą to:

• prawowici właściciele nieruchomości lub ich spadkobiercy;,
• właściciele sąsiednich gruntów, którzy również mają roszczenia względem owej nieruchomości;
• osoby posiadające służebności osobiste i gruntowe na nieruchomości;
• najemcy i dzierżawcy.

W przypadku problemów z ustaleniem tych danych, sąd zobliguje wnioskodawcę do umieszczenia w ogólnopolskiej gazecie ogłoszenia o trwającym postępowaniu o zasiedzenie nieruchomości. Od tego dnia potencjalni uczestnicy mają 3 miesiące na zgłoszenie się do sądu. Koszty za umieszczenie ogłoszenia ponosi wnioskodawca. Jeśli w powyższych terminie nikt się nie zgłosi lub zgłosiwszy się nie wykaże własności, sąd wyda postanowienie o stwierdzeniu nabycia własności, oczywiście pod warunkiem że wnioskodawca wykazał wszelkie niezbędne przesłanki zasiedzenia.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 roku - Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 r., Nr 16, poz. 93  z późn. zm.).

Ustawa z dnia 28 lipca 1983 roku o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2004 r., Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.).