Jak pisać wiersze?

Pisanie wierszy nie należy do najłatwiejszych zadań, mimo to wiele osób potrafi w całkiem przyjemny sposób łączyć ze sobą zestaw różnych słów. Oto wskazówki, dla tych którzy rozpoczynają swoją przygodę ze sztuką poetycką.

1. Wiersz to wyrób rzemieślniczy

Tworzywem poezji jest język. Dobry poeta panuje nad językiem, posiada tak zwaną wyobraźnię i wrażliwość językową. Umiejętnie włada słowem i odznacza się nienaganną znajomością ortografii, interpunkcji, składni oraz stylistyki. Dobry poeta potrafi napisać wiersz rymowany, parodię, fraszkę, limeryk, itp.; "bawi się" formą.

2. Podstawą każdego wiersza jest temat

Temat (pomysł wiersza) to punkt wyjścia i główny składnik pracy twórczej. Najpierw należy się zastanowić, o czym wiersz ma traktować. Czy będzie to pewna historia (własne doświadczenia), a może opis jakiegoś zdarzenia lub miejsca? Na te pytania należy odpowiedzieć sobie, zanim jakiekolwiek myśli zostaną przelane na papier. Dobrym sposobem na początek jest spisywanie słów lub zdań, które w danym momencie przychodzą do głowy.

3. W wierszu ważny jest nastrój

Na początek należy pomyśleć nad tym, w jaki sposób przekazane zostaną myśli i uczucia. Czy wiersz będzie zabawny, poważny, sarkastyczny, a może lekceważący? Można spróbować napisać po jednym lub dwa zdania w kilku nastrojach i wybrać ten, który najbardziej pasuje do tematu wiersza.

4. Wiersz musi mieć swój styl

Istnieje kilka stylów pisania wierszy - począwszy od klasycznego po współczesny. Najlepiej wybrać taki, w którym najłatwiej się pracuje. Współcześni poeci najczęściej używają stylu wolnego, który wydawałoby się - nie ma żadnych formalnych struktur i z tego względu łatwo jest nim pisać. Warto te same słowa napisać w kilku (dwóch, trzech) stylach i odnaleźć ten najlepszy dla siebie.

5. Dobry wiersz powinien być:

• nowatorski - poeta nie powinien pisać wierszy wtórnych, które już ktoś kiedyś napisał; całość ma być niepowtarzalna i indywidualna. Każdy poeta musi mieć swój styl - przysłowiowy Kowalski powinien pisać Kowalskim, a nie Mickiewiczem, Norwidem czy Tuwimem;
• niebanalny - dobry wiersz jest pozbawiony górnolotnych, nic nieznaczących stwierdzeń. Sztuką jest mówienie czegoś nowego, o czym nikt do tej pory jeszcze nie powiedział;
• wiarygodny - poeta musi pisać prawdę - fałsz i poza odpychają. Młody człowiek piszący o przeżyciach, których nigdy nie doświadczył, nie ma nic wspólnego z autentycznością. Fałszywie brzmią słowa wydumane, pisane na wyrost;
• tajemniczy - nie ma nic bardziej interesującego, jak zagłębianie się i próba zrozumienia tego, o czym chciał powiedzieć w wierszu poeta.

Bodźcem do pracy twórczej jest natchnienie czyli szczególny stan wewnętrzny, umożliwiający pisanie wierszy. Wówczas słowa same płyną spod pióra, jakby dyktował je niewidoczny poeta.