Jak leczyć zatoki?

Zatoki to idealne miejsce dla rozwoju bakterii, dlatego trzeba na nie uważać i nie dopuszczać do infekcji. Najbardziej charakterystycznymi objawami chorych zatok są: ból i ucisk w okolicy twarzy, problem z wyczuwaniem zapachów, ropna wydzielina ściekająca z nosa lub po tylnej stronie gardła, nasilanie się objawów podczas ruchu, zmiany pozycji ciała.

Diagnoza

Rozpoznanie choroby następuje po opisie przez chorego objawów i badaniu fizycznym okolicy zatok. Niekiedy zachodzi potrzeba wykonania badania rentgenowskiego lub laryngologicznego, tzw. wziernikowania jamy nosowej za pomocą rynoskopu.

W przypadku przewlekłego zapalenia zatok lub podejrzenia powikłań, badaniem z wyboru jest tomografia komputerowa zatok, dzięki której można dokładnie odczytać ich budowę anatomiczną i patologię. Badanie pozwala ocenić stopień zmian zapalnych - czy nie rozszerzają się one na podstawę czaszki, oczodół i nosogardło. Ma to istotne znaczenie, zwłaszcza w przypadku zabiegu operacyjnego planowanego w celu oczyszczenia zatok bądź korekty nieprawidłowości anatomicznych. O przeprowadzeniu badania decyduje otolaryngolog.

Leczenie

Na początek warto wypróbować domowe metody. Ulgę w bólu przyniosą m.in.:

Parówki i inhalacje

Jest to jedna z najskuteczniejszych metod rozrzedzania wydzieliny i zmniejszania bólu wywołanego chorymi zatokami. Do parówki można dodać kilka kropel olejku eukaliptusowego lub sosnowego. Do miski z gorącą wodą należy wlać olejek, a następnie pochylić się nad nią i przykryć głowę (wraz z miską) ręcznikiem. Podczas inhalacji należy głęboko oddychać przez obydwie dziurki i jak najczęściej wydmuchiwać powietrze nosem.

Okłady z liści brzozy

Drzewo to posiada wiele dobroczynnych właściwości, a jedną z nich jest właśnie leczenie zatkanych zatok. Z liści brzozy należy zrobić okład i nosić go na czole nieprzerwanie przez 2 dni. Po tym czasie wydzielina z ropą powinna sama spłynąć.

Herbatki ziołowe

Przy chorych zatokach warto pić gorące herbatki ziołowe, najlepiej z kopru włoskiego lub kozieradki. Pomogą one oczyścić drogi oddechowe z zalegającego śluzu.

Zielarze zalecają również napary z dziewanny, czerwonej koniczyny i owoców dzikiej róży, a także mieszanki anyżu z szantą. Oczywiście należy pamiętać o spożywaniu czosnku, który nie od dziś uważany jest za naturalny antybiotyk.

Jeśli domowe sposoby zawiodą, należy podjąć właściwe leczenie pod okiem specjalistów

Są dwa sposoby leczenia chorych zatok:

Leczenie zachowawcze polega na opanowaniu zakażenia, zmniejszeniu obrzęku tkanek i ułatwieniu odpływu wydzielin z jam nosa poprzez przywrócenie drożności ich naturalnych ujść. W leczeniu farmakologicznym stosuje się antybiotyki; w leczeniu uzupełniającym - leki obkurczające błonę śluzową nosa i ujść zatok przynosowych, a w celu poprawy drenażu wydzieliny - leki rozrzedzające. Często stosowane są również preparaty z grupy niesterydowych leków przeciwzapalnych.

Leczenie chirurgiczne umożliwia wykonanie dwóch rodzajów zabiegów:

• zabieg radykalny - polega na szerokim drenażu chorej zatoki do nosa, nie zawsze w miejscu jej naturalnego ujścia oraz całkowitym usunięciu błony śluzowej z wnętrza chorej zatoki (obecnie metoda ta jest coraz rzadziej stosowana);
• zabieg czynnościowy z zastosowaniem endoskopów - pozwala udrożnić naturalne ujście i bardzo oszczędnie usuwa zmiany chorobowe z światła zatoki - główną metodą leczenia chirurgicznego jest czynnościowa chirurgia endoskopowa zatok przynosowych. Wskazaniami do leczenia operacyjnego są najcięższe stany zapalne zatok przebiegające z powikłaniami wewnątrzczaszkowymi lub oczodołowymi.

Podjętego raz leczenia nie należy przerywać, choćby w przypadku wcześniejszego ustąpienia objawów - grozi to nawrotem choroby.

Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo zapalenia zatok, należy:

• utrzymywać pełną drożność nosa;
• ograniczyć kontakt z zanieczyszczeniami uszkadzającymi błonę śluzową nosa i transport rzęskowy;
• utrzymywać w czystości filtry w klimatyzatorach i oczyszczaczach powietrza;
• utrzymywać prawidłową wilgotność powietrza;
• ograniczyć kontakt z alergenami - w przypadku nadwrażliwości;
• zwiększyć ilość spożywanych płynów, zwłaszcza w czasie narażenia na suche powietrze;
• regularnie przyjmować zalecone przez lekarza preparaty;
• wraz ze swoim lekarzem, ocenić ewentualność wykonania profilaktycznych szczepień przeciwko grypie i infekcjom bakteryjnym;
• w przypadku dłużej utrzymującej się blokady nosa, podjąć działania mające na celu udrożnienie nosa i ujścia zatok (stosować ogólnie i miejscowo środki zmniejszające obrzęk błony śluzowej nosa);
• porozmawiać z lekarzem o możliwości przeprowadzenia zabiegu operacyjnego w celu usunięcia zmian upośledzających drożność nosa (np.: korekta przegrody nosa).

Aby zapobiec nawrotom choroby i utrwaleniu się zapalenia przewlekłego, należy:

• oddychać czystym powietrzem, wolnym od wszelkiego rodzaju zanieczyszczeń, zwłaszcza dymu tytoniowego (temperatura powietrza w pomieszczeniach powinna wynosić ok. 20 stopni C, a wilgotność ok. 70%);
• pić dużo (najlepiej gorących) płynów, aby wspomóc rozrzedzanie wydzieliny;
• kłaść się na boku, gdyż leżenie na plecach może powodować zatykanie się zatok;
• unikać pływania w basenie z chlorowaną wodą, gdyż chlor podrażnia błonę śluzową nosa i zatok;
• powstrzymywać się od palenia papierosów i picia alkoholu (alkohol powoduje opuchnięcie błony śluzowej zatok);
• odpoczywać.