Neurologopeda – kiedy warto się zgłosić i czym właściwie się zajmuje?


Neurologopedia to dziedzina logopedii, która specjalizuje się w diagnozie i terapii zaburzeń mowy, komunikacji oraz połykania wynikających z uszkodzeń układu nerwowego. Choć najczęściej kojarzona z dziećmi z opóźnionym rozwojem mowy, neurologopedia ma ogromne znaczenie także dla osób dorosłych – zwłaszcza po udarach, urazach mózgu czy w przebiegu chorób neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Parkinsona czy stwardnienie rozsiane.
Kim jest neurologopeda?
Neurologopeda to specjalista, który poza klasycznym wykształceniem logopedycznym posiada dodatkową wiedzę z zakresu neurologii, anatomii, neuropsychologii i fizjologii układu nerwowego. Dzięki temu może prowadzić terapię u pacjentów z uszkodzeniami centralnego lub obwodowego układu nerwowego, zarówno dzieci, jak i dorosłych.
Kiedy warto zgłosić się do neurologopedy?
U dzieci:
-
opóźniony rozwój mowy (brak gaworzenia, opóźnione pierwsze słowa),
-
problemy ze ssaniem, gryzieniem i połykaniem,
-
zaburzenia napięcia mięśniowego w obrębie twarzy i jamy ustnej,
-
dzieci z zespołami genetycznymi (np. zespół Downa),
-
dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym.
U dorosłych:
-
afazja (utrata zdolności mówienia, rozumienia, pisania po uszkodzeniu mózgu),
-
dyzartria (niewyraźna mowa spowodowana porażeniem mięśni mowy),
-
apraksja mowy (zaburzenia planowania ruchów artykulacyjnych),
-
dysfagia (zaburzenia połykania),
-
choroby neurodegeneracyjne (Parkinson, Alzheimer, SLA, SM),
-
rehabilitacja po udarze mózgu lub urazie czaszkowo-mózgowym.
Jak wygląda terapia neurologopedyczna?
Terapia zawsze jest dostosowana indywidualnie do możliwości pacjenta. Może obejmować:
-
ćwiczenia artykulacyjne,
-
trening oddechowy i fonacyjny,
-
ćwiczenia pamięci i rozumienia mowy,
-
stymulację funkcji językowych i poznawczych,
-
terapię karmienia i połykania,
-
współpracę z fizjoterapeutą, psychologiem, dietetykiem czy terapeutą SI.
Neurologopeda – specjalista, który daje głos i samodzielność
Choć neurologopeda nie zawsze przywróci mowę w pełnym zakresie, jego pomoc może znacząco poprawić jakość życia pacjenta – umożliwić komunikację z otoczeniem, bezpieczne przyjmowanie posiłków i większą niezależność. Warto pamiętać, że wcześnie rozpoczęta terapia daje najlepsze rezultaty – zarówno u małych dzieci, jak i u osób po udarach czy urazach.
Polecane strony
Oceń poradę: Przydatna Nie polecam