Nastolatki - jak powiedzieć rodzicom, że jestem w ciąży?

Ciąża wśród nastolatek jest dziś powszechnym zjawiskiem, coraz więcej młodych dziewczyn zostaje matkami. Trudno mówić o planowaniu dziecka mając naście lat, ciąża w tym wieku jest raczej konsekwencją chwilowych uniesień, przeżywania "wielkich" miłości albo niewiedzy antykoncepcyjnej. Ciąża jest szokiem dla nastolatki i pierwszym, chyba najtrudniejszym dla niej krokiem jest przekazanie tej informacji rodzicom.

Z pewnością łatwiej będzie miała dziewczyna, którą wspiera szczerze kochający chłopak. Wtedy oboje powinni powiedzieć zarówno jednym jak i drugim rodzicom. Znacznie gorzej sytuacja wygląda, jeśli dziewczyna spotykała się z chłopakiem w tajemnicy przed rodziną albo też z taki, którego rodzice nigdy nie zaakceptowali.

W jednym i drugim przypadku trzeba zastanowić się w jaki sposób poinformować rodziców o tym, że wkrótce zostaną dziadkami. Reakcja mamy i taty zależy przede wszystkim od charakteru każdego z nich. Jedni będą okazywać wsparcie i chęć niesienia pomocy od samego początku; inni mogą zareagować gwałtowniej - krzykiem, złością, płaczem, w skrajnych przypadkach nawet wyrzuceniem z domu.

Należy poprosić rodziców o rozmowę i uprzedzić ich, że nie będzie należała do najłatwiejszych. Kiedy już do niej dojdzie, należy spokojnie powiedzieć: "Na pewno poczujecie się rozczarowani i zawiedzeni moim postępowaniem, za co chcę Was od razu przeprosić bo pewnie nie tak wyobrażaliście sobie moją przyszłość, ale stało się - jestem w ciąży" i chwilę odczekać. Na pewno te słowa mocno ich zaskoczą a może nawet zabolą i minie dłuższa chwila zanim zrozumieją ich sens. Trzeba jednak poczekać, pozwolić im się wypowiedzieć na ten temat, nie przerywać i odpowiadać szczerze na każde ich pytanie.

Jeśli w ogóle będą chcieli prowadzić dalej tę rozmowę należy powiedzieć, że cała ta sytuacja też powoduje u nas wiele obaw i lęków nie tylko o własną, ale przede wszystkim o przyszłość nienarodzonego jeszcze dziecka. Trzeba jednak utwierdzić ich w przekonaniu, że wszelkie konsekwencje poniesiemy z pełną odpowiedzialnością.

Z obawy o reakcję rodziców można skonsultować się ze specjalistą. Wizyta u lekarza i tak nas nie ominie, warto więc przy okazji wykonywania niezbędnych badań zapytać o sposób poinformowania rodziców o ciąży. Z pewnością lekarz udzieli nam cennych rad jak sobie z tą sytuacją poradzić.

Taka rozmowa wbrew przekonaniom nie musi należeć do trudnych i bolesnych. Oczywiście są tacy rodzice, którzy długo nie mogą pogodzić się z tym faktem, ale większość z nich po pewnym czasie łagodnieje, sami zaczynają proponować pomoc. W końcu na widok małego szkraba na ich twarzy zaczyna pojawiać się uśmiech a z czasem zaczynają być dumni, że mają wnuka.