Jak rozpoznać fałszywy banknot?

Polskie banknoty zostały zaprojektowane tak, aby łatwiej można było sprawdzić ich autentyczność. Mają charakterystyczne, właściwe dla określonego nominału cechy, np.: różny format, zróżnicowaną kolorystykę czy specjalne oznaczenia dla osób niwidomych. W banknotach stosowane są zabezpieczenia pozwalające szybko odróżnić je od falsyfikatów.

Charakterystyczne elementy polskich banknotów:

• portret władcy,
• godło RP,
• wartość nominalna wyrażona słownie,
• wartość nominalna wyrażona cyfrowo,
• podpis Prezesa NBP oraz Głównego Skarbnika NBP,
• nazwa eminenta - Narodowy Bank Polski.

Zabezpieczenia banknotów 10 i 20 złotowych:

1. Sprawdzamy dotykiem wyczuwalne elementy druku.
2. Sprawdzamy autentyczność znaku wodnego, obecność nitki zabezpieczającej z mikrodrukiem, precyzyjne dopasowanie elementów uzupełniających się z przedniej i odwrotnej strony banknotu.
3. Sprawdzamy, czy efekt kątowy jest widoczny przy pochyleniu banknotu.

Zabezpieczenia banknotów 50, 100 i 200 złotowych:

1. Sprawdzamy dotykiem wyczuwalne elementy druku.
2. Sprawdzamy autentyczność znaku wodnego, autentyczność nitki zabezpieczającej z mikrodrukiem, precyzyjne dopasowanie elementów uzupełniających się z przedniej i odwrotnej strony banknotu.
3. Sprawdzamy, czy efekt kątowy jest widoczny przy pochyleniu banknotu.
4. Sprawdzamy, czy farba zmienna optycznie zmienia barwę podczas poruszania banknotem.
5. Zwracamy uwagę na kształt i kolor złotej nitki (100 zł).
6. Obserwujemy zmieniające się obrazy w hologramie (200 zł).

Jak zareagować na "fałszywkę"?

Nie wprowadzamy fałszywego banknotu do obiegu (próba posłużenia się nim jest przestępstwem). Zgłaszamy się do najbliższej jednostki policji lub do kasy banku w celu sprawdzenia autentyczności banknotu. "Fałszywki" są zatrzymywane bez prawa do zwrotu ich równowartości.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 roku o Narodowym Banku Polskim (Dz.U. z 1997 r., Nr 140, poz. 938 z późn. zm.).

Zarządzenie Prezesa NBP z dnia 31 sierpnia 1989 roku w sprawie zatrzymywania fałszywych znaków pieniężnych (M.P. z 1989 r., Nr 32, poz. 255 z późn. zm.).