Seksoholizm – objawy i leczenie

Dla erotomana seks jest niczym narkotyk, z tym że substancją uzależniającą w tym przypadku są endorfiny. Seksoholika dręczą wszystkie objawy narkotycznego głodu - rozdrażnienie, bóle mięśni, ataki paniki, depresja, a nawet myśli samobójcze. Przyczyny uzależnienia od seksu mogą być różne, ale najczęściej zalicza się do nich: wpływ rodziców w rodzinach patologicznych lub zespół stresu pourazowego. Wielu seksoholików cierpi również na zaburzenia psychiatryczne lub osobowości.

Objawy seksoholizmu

Uzależnienie od seksu dotyczy zarówno kobiet, jak i mężczyzn (częściej cierpią panowie). Do niepokojących zachować należy:

• ciągłe nawiązywanie w rozmowach do tematów związanych z seksem;
• częste oglądanie czasopism i filmów o treści pornograficznej;
• spędzanie czasu w Internecie na czatach erotycznych;
• nałogowe masturbowanie się;
• fantazje erotyczne i liczne zdrady;
• domaganie się seksu nawet kilkanaście razy dziennie;
• wprowadzanie "udziwnień" do życia intymnego;
• częste i przygodne kontakty seksualne;
• nieumiejętność kontrolowania napięcia seksualnego;
• bywanie w lokalach ze striptizem, salonach masażu erotycznego, sex-shopach, itp.;
• korzystanie z usług agencji towarzyskich.

Czasami trudno zdemaskować seksoholika, gdyż ten bardzo starannie ukrywa swój nałóg przed otoczeniem.

Leczenie seksoholizmu

Uzależnienie od seksu można i trzeba leczyć. Pierwszym krokiem do wyjścia z nałogu jest przyznanie się przed samym sobą do problemu, co zwykle zajmuje bardzo dużo czasu. Jeśli zachowania seksualne wywołują poczucie winy, pochłaniają całą energię i trudno nad nimi zapanować, należy udać się do psychologa lub seksuologa. Proces wychodzenia z seksoholizmu przebiega podobnie jak leczenie innych uzależnień - specjalista diagnozuje problem, po czym proponuje odpowiednia terapię (indywidualną lub grupową). Walka z seksoholizmem nie jest łatwa i może trwać nawet kilka lat.

Leczenie kliniczne seksoholizmu składa się z 3 etapów. Jest to:

1. Weryfikacja historii pacjenta - pytania dotyczące jego przeszłości, zdarzeń z dzieciństwa, sposobu wychowania w rodzinie, stosunku do ludzkiej seksualności, itp.
2. Korekta optyki widzenia rzeczywistości - zmiana schematów myślenia.
3. Wprowadzenie zmian w życie pacjenta - analiza czynników, które mogą powodować powrót do nałogu, np.: nadmierny stres, zbyt dużo wolnego czasu, itp.

W leczeniu seksoholizmu chodzi głównie o to, by uzależniony zmienił sposób postrzegania seksu. Całkowita abstynencja nie jest celem terapii - seks ma bowiem cementować związek i być jedną ze sfer udanego pożycia, a nie aktem obsesyjnego zaspokajania wewnętrznej pustki.

Seksoholizm to choroba nie mająca nic wspólnego z przyjemnością. Im wcześniej zostanie podjęta właściwa terapia, tym większe szanse na wyjście z nałogu.