Borelioza - choroba przenoszona przez kleszcze

Poradopedia.pl  |   |  + 0  |  Ocena: (głosy: 0)

Kleszcz odżywia się krwią - jego ukłucie jest bezbolesne, gdyż znajdujące się w ślinie pasożyta związki przeciwbólowe minimalizują atak. Szybkie wykrycie i usunięcie kleszcza zmniejsza ryzyko zachorowania na wielonarządową chorobę zakaźną - boreliozę.

Objawy

Obecnie można wyróżnić 3 etapy boreliozy:

Infekcja zlokalizowana - można zaobserwować tzw. rumień wędrujący, naciek limfocytarny (niekoniecznie w miejscu ukąszenia) oraz typowe objawy grypopodobne.

Infekcja rozproszona - diagnozowana jest na podstawie problemów ze stawami oraz pojawienia się zapalenia mięśnia sercowego (borelioza jest chorobą wielonarządową i tak naprawdę nie wiadomo, który z narządów zostanie zaatakowany przez wywołujące ją bakterie).

Infekcja przewlekła - mogą wystąpić zaburzenia czucia, pamięci oraz psychiczne o różnym stopniu nasilenia, a także bóle mięśniowo-stawowe i ogólne zmęczenie uniemożliwiające jakąkolwiek aktywność.

Rozpoznanie

Diagnoza jest prosta, jeśli zauważono kleszcza i pojawił się charakterystyczny rumień. Początkowo może mieć on kształt regularnego koła, które w bardzo długim czasie rozrasta się nawet do kilku centymetrów, po czym blednie i zanika. O wiele trudniej jest w przypadku, gdy rumień się nie pojawił, a kleszcz został niezauważony.

Najskuteczniejszym sposobem na potwierdzenie boreliozy jest badanie za pomocą testu Western blot w klasach IgG i IgM. Pomocniczo wykonuje się badania płynu mózgowo-rdzeniowego oraz badanie przepływów mózgowych SPECT (Single Photon Emission Computed Tomography) - ich rolą jest wykluczenie innych możliwych chorób.

Leczenie

W leczeniu boreliozy stosuje się 2 metody:

  1. Klasyczną - z ok. miesięcznym okresem użycia na ogół pojedynczego antybiotyku.
  2. tzw. Amerykańską - wg międzynarodowej grupy lekarzy stowarzyszenia ILADS (International Lyme and Associated Diseases Society) - wielomiesięczną, intensywną terapię wieloma antybiotykami.

W trakcie leczenie używa się następujących kategorii antybiotyków:

Penicyliny (amoksycyklina i penicylina V) - są podawane doustnie, działają bakteriobójczo;

Tetracykliny (m.in.: doksycyklina) - może być podawana doustnie lub dożylnie. Małe dawki działają jedynie bakteriostatycznie, wysokie są na ogół źle tolerowane przez chorych;

Cefalosporyny - antybiotyki nowej generacji. Działają niezwykle skutecznie, ale mogą powodować skutki uboczne w układzie pokarmowym.

Dobór antybiotyków pod względem ilościowym, cykl ich podawania, a także spektrum działania zależy od diagnozy - boreliozę można bowiem wykryć w postaci wczesnej, późnej (zaawansowanej) oraz z koinfekcjami. O zastosowaniu konkretnej terapii decyduje lekarz prowadzący.

Warto wspierać organizm w walce z chorobą poprzez zażywanie suplementów i wprowadzanie do diety produktów bogatych w cynk, magnez, jod oraz witaminy: A, B, B12, C, D3 i E. Leczenie boreliozy jest niekiedy bardzo długie - może trwać nawet kilka lat.

Zapobieganie

Aby ustrzec się boreliozy należy:

  • unikać wypraw w rejony zagrożone kleszczami (lasy, parki, obszary trawiaste, itp.);
  • przebywając na terenach zagrożonych, możliwie szczelnie okrywać głowę i ciało;
  • po każdej wizycie w lesie, parku, ogrodzie lub zabawie ze zwierzakiem (psem, kotem) dokładnie oglądać skórę w celu ewentualnego wykrycia i szybkiego usunięcia pasożyta;
  • stosować środki odstraszające kleszcze.

W przypadku znalezienia kleszcza, należy delikatnie uchwycić go tuż przy skórze i wyciągnąć stanowczym ruchem obrotowym (jeśli tkwi głęboko, lepiej udać się do lekarza). Po usunięciu pasożyta, należy zdezynfekować miejsce ukąszenia. Nie wolno go zgniatać, przypalać, smarować tłuszczami, benzyną lub innymi specyfikami. Czynności te mogą powodować zwracanie treści pokarmowych przez kleszcza, co podnosi ryzyko infekcji.

Oceń poradę: Przydatna Nie polecam

Komentarze

Zostaw komentarz: